حضور انسان دوران پارینه سنگی در شیراز ثابت شد - وبلاگ یاسین

به گزارش وبلاگ یاسین، نتایج مقدماتی فصل دوم کاوش به منظور لایه نگاری در اشکفت قدبرمشور شیراز، بیانگر استفاده کوتاه مدت ولی متناوب غار از طریق انسان در اواخر دوران پارینه سنگی میانی و اوایل پارینه سنگی نو است.

به گزارش همشهری به نقل از از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، فصل دوم کاوش به منظور لایه نگاری در اشکفت قدبرمشور شیراز به سرپرستی مشترک محسن زیدی از دانشگاه توبینگن آلمان و سیروس برفی انجام شد.

سیروس برفی سرپرست هیأت باستان شناسی 7 دی 1400 با اعلام این خبر، هدف از انجام حدس در اشکفت قدبرمشور را مشخص کردن شرایط توالی فرهنگی محوطه و مشخص عرصه و حریم به منظور پیشگیری از تخریب های بیشتر در محوطه و اطراف آن اظهار داشت.

این باستان شناس اضافه نمود: با توجه به اهمیت یافته های به دست آمده در طی فصل اول که در پاییز و زمستان سال 1399 انجام شد و بعلاوه ناتمام ماندن لایه نگاری داخل غار، فصل دوم کاوش با هدف ادامه لایه نگاری در داخل غار با مجوز پژوهشگاه انجام شد.

وی اظهار کرد: استان فارس و به خصوص دشت میانکوهی شیراز در جنوب کوه های زاگرس جزو اولین منطقه ها ایران است که طی آنالیز های باستان شناختی حدود 80 سال پیش، استقرار انسان در دوران پارینه سنگی در آن گزارش شده است.

سرپرست هیأت باستان شناسی، اشکفت قدبرمشور را یکی از مهمترین این محوطه ها خواند که غاری بزرگ در 10 کیلومتری جنوب شرقی شهر شیراز و در حاشیه شمال غربی دریاچه مهارلو است.

برفی ادامه داد: بر اساس نتایج اولیه جالب و بسیار مهم به دست آمده از فصل دوم کاوش در اشکفت قدبرمشور، بقایای گیاهی و جانوری و دست ابزارهای سنگی، کاوش در محوطه در آینده ادامه پیدا خواهد نمود.

سرپرست هیأت باستان شناسی اضافه نمود: هرچند نتایج مقدماتی مطالعه دست ابزارهای سنگی حاصل از کاوش حاکی از این است که اشکفت قدبرمشور در دوران انتقالی از پارینه سنگی میانی به نو به وسیله انسان مورد سکونت قرار گرفته، ولی به تاریخ گذاری های دقیق احتیاج است تا درک بهتری از لایه نگاری و گاهنگاری محوطه به دست آید.

برفی اظهار کرد: با این وجود، تصویر کلی ما بیانگر استفاده کوتاه مدت، اما متناوب غار در طی اواخردوران پارینه سنگی میانی و اوایل پارینه سنگی نو است.

این باستان شناس در انتها توضیح داد: پژوهش های آینده هیأت کاوش برای هرچه روشن تر ساختن جنبه های مختلف زندگی جوامع شکارگر و جمع آوری کننده غذا در طی دوران پلیستوسن در این محوطه متمرکز خواهند شد.