مدیریت شهری، نیازمند پشتوانه فکری و علمی - وبلاگ یاسین

به گزارش وبلاگ یاسین، پژوهش های شهری پشتوانه اصلی مدیریت یا همان نظام تصمیم گیری در شهرها هستند...

پژوهش های شهری پشتوانه اصلی مدیریت یا همان نظام تصمیم گیری در شهرها هستند.نظام مدیریت شهری بدون پشتوانه فکری و علمی دچار اقدامات اقتضایی و مبتنی بر سعی و خطا می گردد. چنین اقداماتی با این شیوه در یک سیستم پیچیده شهری مانند کلانشهر تهران می تواند بسیار پرهزینه باشد و سبب هدررفت سهم زیادی از بودجه بدون دستیابی به نتیجه ای مفید گردد.

علاوه بر این، اقدامات غیرعالمانه از 2 منظر دیگر نیز برای شهر آسیب زاست؛ اول اینکه با از دست رفتن بودجه، فرصت (هزینه و زمان و امکانات اجرایی و...) برای انجام سایر فعالیت ها محدود خواهد شد. به طور مثال، بعد از ساخت چند بزرگراه متوجه می شویم که چاره ترافیکی شهر تهران توسعه بزرگراهی نیست. در واقع آنچه در دانش تخصصی تحت عنوان دور باطل اتواتو (بزرگراه بیشتر اتومبیل بیشتر) سال ها پیش مردود شناخته شده است. به طور مثال هزینه چند 10 هزار میلیارد تومانی ساخت بزرگراه طبقاتی صدر، نه تنها ترافیک را کم نکرد بلکه موجب افزایش خودرومداری شهر شد. در واقع هزینه گزافی که می توانست شبکه مترو را تکمیل کند، بدون نتیجه قابل قبولی از دست رفت.

دوم اینکه با مداخلات گسترده غیرتخصصی در شهر، امکان بازگرداندن شرایط به قبل نیز از بین می رود و به دلیل مسائل حقوقی و هزینه های گزاف تخریب و آواربرداری، این کار غیرممکن است. نمونه شاخص آن برج ها و مال هایی است که قارچ گونه در تهران در حال رشد هستند و معضلات ترافیکی زیادی را در شبکه های معابر اطراف و همچنین بافت اجتماعی پیرامون و کیفیت زندگی آنها ایجاد نموده اند، با فرض پی بردن به چالش های آنها نمی توان شرایط را به قبل برگرداند و احتمالاً برجی را تخریب کرد.

در آسیب شناسی این گونه رویه ها در شهر تهران با یک فرایند چندوجهی روبرو ایم که باید به نبود یکپارچگی نظام تصمیم گیری در تهران به عنوان مهم ترین عامل اشاره کنیم. فقدان یکپارچگی در این نظام موجب تضعیف دامنه عملکرد شهرداری و روبروه با مغایرت های فکری در سیستم های متداخل تصمیم گیری است(21 دستگاه مدیریتی). این وضع سبب می گردد که فرایندهای اجرایی و تصمیم گیری در شهر چنان آشفته، مغشوش و پیچیده گردد که مباحث پژوهشی اولویت خود را در این میان از دست بدهند.

توسعه ناکارآمد مسیرهای دوچرخه، ایرادهای مربوط به سیاست تجمیع در بافت فرسوده و به هم ریختن نظم دانه بندی بافت و اغتشاش فرم کالبدی، تراکم فروشی نامتوازن و بی برنامه در شهر و موارد مشابه بسیار، ناشی از تبعات ارتباط ناقص نظام تصمیم گیری با نظام تصمیم سازی است که وظیفه مطالعات برای پشتیبانی نظری از تصمیمات عملی، نظام تصمیم گیری را در رهنمون شهر به سوی آینده ای مطلوب و شهری زیست پذیر دارند.

منبع:ویژه نامه شهرپژوه