پنگوئن های این جزیره بر روی بمب زندگی می نمایند! - وبلاگ یاسین

به گزارش وبلاگ یاسین، جزایر فالکلند | Falkland Islands

جزایر فالکلند (Falkland Islands) شبه جزیره ای در جنوب اقیانوس اطلس است که حدود 500 کیلومتر تا سواحل جنوبی پاتاگونیا در آمریکای جنوبی فاصله دارد. نکته جالب درباره این جزیره تعداد زیاد پنگوئن های آن است که امروز گردشگران زیادی را برای دیدن این جزیره می کشانند. این پنگوئن ها در منطقه ای محافظت شده زندگی می نمایند برای همین آدم ها هیچ صدمه ای نمی توانند به آن ها وارد نمایند البته منظورمان از منطقه محافظت شده آن چیزی که در فکر شماست نیست! این پنگوئن ها بر روی تعداد زیادی بمب های زیر زمینی زندگی می نمایند و از آنجایی که آدم ها از ترس جانشان به این منطقه نزدیک نمی شوند اینجا درست مثل یک حفاظتگاه شده است. اینکه این پنگوئن ها چطور در یک همچین جایی زندگی می نمایند داستان جالبی دارد که در ادامه درباره اش بیشتر حرف می زنیم، خبرنگاران را همراهی کنید.

شبه جزیره فالکند در فاصله 500 کیلومتری آمریکای جنوبی واقع شده است برای همین در طول تاریخ، آرژانتین همواره این شبه جزیره را برای خودش می دانسته اما از سال 1833 این شبه جزیره بخشی از قلمروی بریتانیا شده است. درگیری های زیادی بین بریتانیا و آرژانتین بر سر تصاحب این جزایر وجود داشته که اوج آن ها در سال 1982 رخ داد. در این سال نیروهای آرژانتین به جزیره حمله و جنگ بزرگی را راه انداختند به طوری که در عرض 10 هفته، 650 نیروهای آرژانتینی، بیش از 250 نیروی بریتانیایی و 3 نفر از اهالی جزیره از بین رفتند. در آخر جزیره دوباره به بریتانیا رسید اما در واقع برنده های واقعی این جنگ پنگوئن های دوست داشتنی بودند! چون از همین سال جمعیت آن ها روز به روز بیشتر و بیشتر شد.

شبه جزیره فالکند به پنگوئن هایش معروف است پرندگانی که تعداد آن ها در جزیره تا همین چند صد سال میلیونی بود اما دست تقدیر اتفاقات بدی را برای آن ها رقم زد. ماجرا به قرن 18 برمی گردد، در آن موقع صنعت جدیدی به نام روغن نهنگ رواج زیادی پیدا نموده بود و افراد زیادی به صید نهنگ مشغول شده بودند. از طرفی موقعیت جغرافیایی شبه جزیره فالکند جایی ایده آل را برای صید نهنگ و گرفتن روغن نهنگ ایجاد نموده بود. برای تهیه روغن نهنگ باید چربی این جانور در ظرف های بزرگ و پر از آب بر روی آتش قرار می گرفت اما جزایر فالکلند یک بدی بزرگ دارند: کاملا خالی از درخت اند و تنها پوشش گیاهی این جزیره بوته های کوتاهی هستند که در برابر وزش باد مقاومند و البته اصلا به درد سوخت نمی خورند!

بدون چوب صیادان نهنگ چطور می توانستند آتش روشن نمایند؟ آن ها به سراغ پنگوئن ها رفتند چون این جزیره پر از پنگوئن است و از طرفی در زیر پوست پنگوئن ها میزان زیادی چربی هست. صیادان نهنگ این واقعیت را می دانستند که این چربی کاملا قابل اشتعال است و می تواند جانشین مناسبی برای سوخت باشد! این که پنگوئن ها رام هستند و نمی توانند پرواز نمایند هم باعث می شد تا به راحتی شکار شوند. برای همین هر وقت که سوخت کافی برای روشن ماندن آتش نبود صیادان نهنگ چند تا پنگوئن را به جای سوخت در آتش می انداختند! تا زمانی که تجارت روغن نهنگ از رونق بیفتند میلیون ها پنگوئن در این جزیره شکار شدند. 300 سال پیش قبل از اینکه پای اروپایی ها به این شبه جزیره باز گردد 10 میلیون پنگوئن در این محل زندگی می کردند اما بعد از مدتی جمعیت آن ها 95 در صد کاهش پیدا کرد.

آرژانتین که همواره می خواست این شبه جزیره را به سرزمین خود برگرداند برای اینکه دست بریتانیا را از سرزمین هایی که تصرف نموده بود کوتاه کند حدود 20 هزار مین را در امتداد ساحل و چراگاه های نزدیک مرکز کار گذاشت اما در نهایت هم نتوانست این شبه جزیره را برای خودش کند. بعد از سرانجام جنگ بریتانیا کوشش کرد تا این منطقه ها را پاکسازی کند اما این کار پر زحمت و خطرناک بود برای همین بریتانیا تصمیم گرفت تا این منطقه ها را فنس کشی کند و با قرار دادن تابلوهای هشدار مردم را از این منطقه ها دور نگه دارد. از آن جایی که آدم ها از ترس به این منطقه ها نزدیک نمی شدند اینجا کم کم به منطقه ای امن برای زندگی پنگوئن ها تبدیل شد. این پرنده ها آنقدر سبک اند که راه رفتن آن ها در این منطقه ها اصلا باعث عمل کردن بمب ها نمی گردد برای همین پنگوئن ها به راحتی در منطقه ای امن و امان در پشت فنس ها زندگی می نمایند پس تعجبی ندارد که در طول 30 سال گذشته جمعیت آن ها روز به رو بیشتر شده به طوری که امروز یک میلیون پنگوئن در این شبه جزیره زندگی می نمایند. این منطقه محافظت شده عجیب آنقدر برای اکوتوریسم جذابیت دارد که هیچ کس اقدامی برای پاکسازی جزایر فالکلند نمی کند.

جزایر فالکند در احاطه اقیانوس اطلس جنوبی قرار گرفته و تا شرق پاتاگونیا 490 کیلومتر فاصله دارد. خیلی ها به این شبه جزیره می فرایند تا پنگوئن های دیدنیی، فوک ها و البته پرندگان دریایی را دیدن نمایند. اینجا پر از پرندگان دریایی نادری هست که دوستداران طبیعت را به این منطقه می کشاند.

منبع: amusingplanet.com